Szycie bywa ryzykowne

Nie wydaje Wam się że szycie bywa ryzykowne? Jeżeli kupujemy gotową rzecz, możemy ją przymierzyć i zobaczyć czy dobrze leży, czy dobrze się w niej czujemy. W przypadku szycia nie ma o tym mowy. Oczywiście mam na myśli sytuacje, gdy szyjemy coś zupełnie nowego, czego nigdy wcześniej nie mieliśmy i nie nosiliśmy. Mieliście przypadki kiedy wykonany przez Was projekt okazał się klapą, bo zupełnie do Was nie pasował? Albo w trakcie szycia zmienialiście w znacznym stopniu projekt, żeby dopasować go do formy, w której czujecie się komfortowo. Ja właśnie tak miałam z tą sukienką. Zacznijmy od początku 🙂

Sukienkę szyłam na wesele mojego brata. Zwykle o czyimś ślubie wiemy z wyprzedzeniem. O ślubie brata, wiemy z baaardzo dużym wyprzedzeniem 😉 Tak też było w moim przypadku. O sukience myślałam już rok wcześniej, ale koncepcja ciągle się zmieniała. W pewnym momencie czas zaczął tak szybko płynąć, a ja jeszcze miałam do zrobienia inne projekty. Koniec końców, sukienkę szyłam na tydzień przed weselem. To był ostatni raz, gdy zostawiłam sobie taki ważny projekt na ostatnią chwilę.

Projekt sukienki był zupełnie inny niż obecny efekt końcowy. Niestety w mój projekt wkradło się ryzyko, o którym pisałam na początku. Tak naprawdę sukienka miała składać się z dwóch sukienek: jedna z nich to miała być mini bez rękawów i ramiączek, a na niej miała być tiulowa sukienka z bufiastymi rękawami i ze stójką oraz z falbanami. Podczas przymiarek okazało się, że w tych falbankach tiulowych wyglądałam jak w firankach 🙁 W związku z tym na szybko musiałam zmieniać koncepcję na taką jaką widzicie na zdjęciach.

Sukienkę bez ramiączek miałam już uszytą: wszyłam zamek z boku i obłożenia. Nie miałam więcej materiału, aby zacząć szyć od nowa. Przed oczami pojawił mi się wielki znak zapytania: jak do sukienki bez podkroju pach wszyć teraz rękawy?? Nie wspomnę już o niecenzuralnych słowach jakie nasuwały mi się na usta, gdy myślałam o wypruwaniu zamka i obłożeń. Zaczęło się prucie i kombinowanie.

Dosztukowałam gdzieniegdzie elementy, żeby złapać rękaw z sukienką 😉 Tył podzieliłam na dwie części, a z każdej z nich zrobiłam nieregularne zakładki.

Bufiaste rękawy i stójka przetrwały z pierwotnego projektu i podobają mi się do dzisiaj.

W sumie cała sukienka wyszła całkiem ciekawa, ale tak naprawdę powinna być prototypem do wersji ostatecznej. Tkanina z której ją uszyłam bardzo mocno się gniecie i rozciąga. Gdybym miała ją szyć po raz drugi, to zdecydowanie użyłam bardziej stabilnego materiału.

No cóż, człowiek uczy się na błędach, a Wy uczcie się na moim. Nigdy nie zostawiajcie na ostatnią chwilę przygotowania kreacji na ważną okazję. Absolutnie Wam tego nie życzę, ale Wasz własny projekt może zaskoczyć Was samych 😉