Eksperyment czyli spódnico-spodnie po raz pierwszy

Pokażę Wam dzisiaj moje pierwsze spódnico-spodnie i to od razu o długości, której potwornie się obawiałam. Do tej pory podziwiałam spódnice i spódnico – spodnie midi na wysokich, szczupłych kobietach, które nosiły je oczywiście do szpilek 😉 Nie mogło to wyglądać inaczej niż obłędnie! Pomimo swojego niewielkiego wzrostu postanowiłam zaryzykować. Z konstrukcji na spódnicę podstawową stworzyłam formy spódnico – spodni na wymiary własne. Nie robiłam tradycyjnego rozporka jak w spodniach, gdyż zależało mi na gładkim przodzie. Podobnie jak robi się to w spódnicach, wszyłam kryty zamek z tyłu. W szwach bocznych są kieszenie. Muszę stwierdzić, że zakochałam się w tej części garderoby 😉 Spódnico-spodnie są bardzo wygodne, a w wyglądzie nieco ciekawsze niż zwykłe spodnie. Mam nadzieję, że czas pozwoli mi na stworzenie jeszcze letniej wersji. I w sumie przekonuje się powoli do tej długości nawet na własnej osobie 😉
Bluzki jakie dobrałam do spódnico-spodni są banalnie proste do uszycia. Składają się tylko z dwóch elementów i tak naprawdę forma nie jest specjalnie potrzebna, bo jest to mocny oversize z rękawem kimono i podniesioną linią dekoltu 😀 Powstały dwie wersje: szeroka i krótka, a druga zwężana na dole i nieco dłuższa. Stylizacje są zarówno w butach na wysokim obcasie jak i w trampkach. Odkąd szyję, jestem dużo bardziej skłonna do eksperymentowania i bawienia się modą. A jak jest u Was? Dajcie znać, która ze stylizacji najbardziej przypadła Wam do gustu.